شبکه بهداشت و درمان لاهیجان

به گزارش روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شهرستان لاهیجان؛ شیوع دیابت نوع 2 (T2D) در سراسر جهان، به ویژه در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط، همچنان در حال افزایش است. از آنجایی که برنج یک غذای اصلی در بسیاری از فرهنگ هاست و در اکثر رژیم های غذایی آسیایی غالب است، این فرضیه وجود دارد که بهبود کیفیت رژیم غذایی با جایگزینی برنج سفید با برنج قهوه ای می تواند نقش مهمی در پیشگیری از T2D داشته باشد.

 

برنج سفید محصول پالایش و صیقل دادن دانه های برنج با حذف لایه های بیرونی سبوس و جوانه است و آندوسپرم نشاسته ای را به عنوان جزء اصلی باقی می ماند. در مقابل، برنج قهوه ای، غلات کامل دست نخورده، سبوس و جوانه را همراه با فیبر، ویتامین ها و مواد معدنی موجود در این لایه های غلات را داراست. فیبر غذایی و ریزمغذی های خاصی مانند منیزیم موجود در دانه برنج دست نخورده به طور مستقل با کاهش خطر ابتلا به T2D مرتبط هستند. برنج قهوه ای همچنین به دلیل محتوای فیبر بالاتر و سرعت جذب کندتر، در مقایسه با برنج سفید، شاخص گلیسمی پایین تری دارد، اگرچه تنوع در این شاخص در بین سویه های برنج وجود دارد.

 

مطالعات اپیدمیولوژیک مصرف غلات تصفیه شده، از جمله برنج سفید، را با خطر ابتلا به T2D مرتبط دانسته است، در حالی که مصرف غلات کامل، مانند برنج قهوه ای، با خطر کمتر مرتبط است. متاآنالیزهای قبلی مطالعات کوهورت ارتباط مثبتی بین مصرف برنج سفید و خطر ابتلا به T2D به ویژه در جمعیت های آسیایی نشان داده است. از زمان این انتشارات، تعدادی از مطالعات جدید منتشر شده است که داده هایی از مناطق دیگر جهان ارائه می دهد. برخلاف مطالعات کوهورت، یافته‌های کارآزمایی‌های بالینی که برنج سفید را با برنج قهوه‌ای مقایسه می‌کنند، متناقض بوده‌اند. به علت وجود تناقضات در مطالعات و همچنین یکپارچه نبودن جمعیت مورد بررسی از نظر مبتلا بودن به دیابت، مطالعه مروری و متاآنالیزی بر روی 19 مطالعه مداخله ای و کوهورت برای بررسی ارتباط مصرف برنج سفید و قهوه ای و ریسک ابتلا به دیابت تیپ 2 در سال 2022 انجام شد.

 

درنهایت، نتایج این مطالعه نیز ارتباط مثبت بین مصرف برنج سفید و خطر ابتلا به T2D را نشان داد. یافته‌ها همچنین نشان می‌دهند که برنج قهوه‌ای با خطر T2D ارتباط معکوس دارد، اگرچه نتایج بر اساس داده‌های محدودیست. جایگزینی برنج سفید با برنج قهوه ای یا سایر غلات کامل این پتانسیل را دارد که یک استراتژی کم هزینه و عملی برای بهبود کیفیت رژیم غذایی و کمک به کاهش خطر ابتلا به T2D باشد.

 

متن کامل این مقاله را در https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9516166/ بخوانید